Ditjes & datjes & weetjes & watjes

met Klaas Zytz'n Auto

OVER FLESOPENEN

Voor de monteurs en de klussers onder de lezers eerst een andere toepassing
van een mooi stuk gereedschap: de Bahco.
Qua vorm is het al sinds de tijd dat ik leerde schrijven mijn favoriete stuk
gereedschap.
Later leerde ik dat je met zowat alles aan bouten en moeren mocht draaien
behalve met de bahco.
In mijn klussende tijd werd een stuk gereedschap niet aangeschaft
als er geen fles mee gewipt kon worden.

de bahco is niet alleeen maar mooi...

HOE ZIT DAT 
En de volgende vraag viel de afgelopen winter in de bus:

Lieve Sytse,

Hoe is het mogelijk dat in de bekende muisjes van de beschuit
met muisjes in elk muisje slechts één anijszaadje zit?
Dompelen ze elk zaadje in de gesmolten roze en witte suiker?
En waarom is het steeltje van de anijzen nooit besuikerd?

Magda Maradona, Groningen


Beste Magda, allereerst bedankt voor de mooie aanhef van je brief.
(Kom je een keer eten? Laat het me dan even weten en stuur een
brief aan Klaas Zytz'n Auto, Grote Kruisstraat 125, 9797 WZ Groningen,
onder de vermelding van "Ik zou graag bij je willen eten.").
Voor de oplossing van dit probleem besloot ik te bellen met de produ-
cent van de gekleurde muisjes, die zich volgens het net aangeschafte
doosje in Baarn ophoudt. Voor het nummer moest ik eerst "008" bellen.
Daar bleek dat Baarn stikvol met De Ruijters zit. De Broodversierders,
zoals ze zichzelf noemen, zijn gelukkig echter de enige in Nederland
die met de geboorte van een nieuw lid van het Koningshuis de muisjes
leveren en daarom mogen ze "Koninklijke" voor hun naam zetten.
Dus dat maakte het er wel eenvoudiger op, daar bij "008".
De telefoniste ("Goedemorgen, met Koninklijke De Ruijter." ,
ze zijn er trots op, daar in Baarn) verbond mij al snel (altijd een
probleem als je niet weet welke afdeling je moet hebben: zit je eerst
de telefoniste aan de kop te zeuren met je verhaal, voordat zij
ertussen kan krijgen dat ze allang door heeft wie je moet hebben)
door met de consumentenservice van De Koniklijke. De sympathieke
medewerkster van deze afdeling, Agnes, vertelde mij ongeveer het
onderstaande betreffende het productie proces. De anijszaadjes
worden in een drageerketel gestort.
Zo'n drageerketel is een soort betonmolen waarin dragees gemaakt
worden. De omschrijving van het woord dragee doet al vermoeden
hoe het productieproces in elkaar zit. Dragee is namelijk, onder
andere, "meermalen geglaceerde amandel of musketzaad".
In de drageerketel wordt dan ook vervolgens een beetje suikeroplossing
geïnjecteerd die zich hecht aan de zaadjes. Door het ronddraaien van
de ketel rollebollen de zaadjes gezellig over elkaar heen en plakken
ze niet aan elkaar.
Als de eerste laag droog is wordt de volgende hoeveelheid suiker-
plossing toegevoegd. Op deze wijze worden er dertig laagjes over
elkaar heen aangebracht. Met het op een na laaste laagje wordt dan,
in geval van de rose muisjes, de kleur aangebracht. De laatste laag
die aangebracht wordt geeft de muisjes hun mooie glans.
Door de ketel nog een tijdje te laten draaien zorgen de muisjes
onderling nog voor een polijstproces waardoor ze nog mooier gaan
glanzen. Daarna worden van een ketel witte en een ketel rose muisjes
de inhoud bij elkaar gestort en nog even door elkaar geschud.
Vanuit die ketel worden dan de doosjes gevuld. Je zou denken dat er
evenveel witte als rose muisjes in een pakje zitten, dat dacht Agnes
ook. Maar op het eerste gezicht al lijkt dat er niet op en na een
bordje vol van elkaar gescheiden te hebben blijkt dat er minstens
drie keer zoveel rose zijn.
Dat zal er wel vrolijker uitzien, het zijn dus niet voor niets
rose en witte muisjes.
En dan nog de vraag waarom er aan de steeltjes van de muisjes geen
suiker zit. Daar kon Agnes niets anders op zeggen dat het waar-
schijnlijk was dat de suiker er niet op blijft plakken. Ze had me
al genoeg verteld meende ik en volgens mij komt het gewoon omdat
het oppervlakte van de steeltjes te klein is om de suiker vast
te houden. Maar in ieder geval zijn het wel die steeltjes waaraan
deze lekkernij haar naam te danken heeft.
Spermatozoïden, waar ze meer op lijken, want waar zijn de pootjes,
was een logischer naam geweest. Ik heb Agnes niet gevraagd of ze
daar bij De Ruijter nog bij stil gestaan hebben. Het was als
broodbeleg bij een geboorte wel gepast geweest: "Een beschuit
met sperma, moeder?", toch. Maar het zou ze, gezien de beschaafd-
heid van ons Koninklijk Huis, zeker een toevoeging aan de naam
gescheeld hebben.

muisje of spermatozoïde...?,

Door naar de volgende pagina